Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Omnia peccata paria dicitis. Duo Reges: constructio interrete.

Sed potestne rerum maior esse dissensio?
Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Beatus sibi videtur esse moriens.

Laboribus hic praeteritis gaudet, tu iubes voluptatibus, et hic se ad ea revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad corpus, tu totus haeres in corpore.

Bork: Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.
Hic ambiguo ludimur.: Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo,
cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de
una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Bork
Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno?
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? At hoc in eo M. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Hoc simile tandem est? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Age, inquies, ista parva sunt. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.